Koffieproat

Op deze pagina komt Bjent bij u op de koffie..

 


Wi’j gebruke ien ’t dialect duk de eigeste woorde vör verscheijende dinger. Mar ôk verscheijende woorde vör de eigeste dinger. Kiek mar us naor ’t woord koffie.

Dan praote wi’j over ’n kumpke koffie ,’n putje koffie, ’n bekske koffie of ’n bekske leut.

 

 

Bjent zei:
Klömp mè bluumkes zien vör de vrollie!

Bjent zei:
Toen ‘k hörde dasse mien nie mer wou zie-n, wâ’k daordeur kats veralterierd.

Bjent zei:
Aon seks doewwe nie mer. Mien vrouw lit zich de böt nie mer dör mekaor hin reupele.

Bjent zei:
Die kjel van Buurman hé’r iets geschreve over corona. Dâ motte gullie allemaol ekkes lèze en goed ien ollie ore knuppe!

Bjent zei:
A’j mè z’n tie-ne bun mô’j vieftien meter afstand houwe. Dâ’s zwat gin doewn zonder duumstok.

Bjent zei:
Dâ’s zo gelège: Gi’j bun pas èrem as ow ’n luus over de lèver kruup.

Bjent zei:
Dâ was lekker ète. Now git de poes nie mer mette lège maag aon’t sleupe.

Bjent zei:
Mè hum is nie te egge of te bouwe. Mettie kjel ku’j gin ka-nt uut.

Bjent zei:
Dâ spaoij werrek is niks. Dâ’s allinnig mar achteruut werreke.

Bjent zei:
Vör alle bokse ôk mè ka-nt, mô’j zien bi’j onderbokse la-nd.

Bjent zei:
Nog ekkes en dan mô’j naor Huuse um te biechte.

Bjent zei:
Wi’j make alles op want ’t leste hemp hè toch gin tesse!

Bjent zei:
Doe mien Drees mar want van Rutte vil nie veul te trekke.

Bjent zei:
Veul houtwörme make lich wèrek

Bjent zei:
A’j dikke soep èt van moed, git de kat ow nie mette lège maag aon ’t sleupe.

Bjent zei:
A’j tied zat hè kum 200 van eiges aon de bjud. Proficiat Hulhuizen!

Bjent zei:
Overal waor brood wör gebakke ku’j werreke.

Bjent zei:
Now hettie kjel van Buurman awèr ’n boek gemak. Kum d’r dan nooit mer ’n end aon?

Bjent zei:
Liever klute dan cente zei Bjent toen tie dâ weiland koch.

Bjent zei:
Die kjel van Buurman hè’r ’n dialectwoordeboek mè’r ôk nog’ n kwak verhaole geschrève. Zou dâ’r iets zien? A’j dâ wil wete mô’j ’t mar kope.

Bjent zei:
Gullie kunne mien allemaol de hak viole, want ik neaij mien eige nödje

Bjent zei:
Now hemme ze d’n hele gemeinteraod awér dör mekaor gehusseld. Die luij zien hee nie wies.

Bjent zei:
“Umdâ’r ’t midde ien de wienter is kan’k gin wèrek viende. As’t op dizze menier deurgee, houwe wi’j mé z’n alle nog gin knoop aon de boks!”

Zökke zök zakke, zei Bjent toen tie de neije gebreide kouse wouw aontrekke. D’r zit hee gin ellestiek ien. Mettie dinger ien de klömp krieg’k kouwe vuut, en dâ zekers now umdâ ’t wienter is.

Bjent zei :
Kjékjé wâ is’t allejékes heit. Ge zou van èrremoei d’n borsrok uutriffele.

Bjent zei:
‘’t èrste wa’k smerreges doe nao ’t wakker worde is de slaopkameraod wegbrenge.

Koffieproat: met het logo van HKGBjent zei:
Met un bierreke wor ik un heel oander mins en da mins lus nog wel un bierreke.

Gèrt zei:
“Da gèld van de Rabo Clubkas Kampanje ha’k eiges goed kunne gebrûke”

Grafschrift: Hier rust Frans Otemann. Hier ligt verzonken, menig borreltje gedronken, mening vrouwtje gekust, geef hem de eeuwige rust.

Bjent zei:
“Now ligge mien de natte muzekëtels ien ët aownrëg. Ik mo ët gat nor bute nog grotter make!

Bjent zei:
“Mien korte geheuge wör égel bèter; ik wit binne de kortste kere alles te vergète ”

Bjènd zei:
“Hei ok zo’n smèrrige smaak ien de smoel ’s mondagssmers”?

Bjènt kwam thuis van zijn werk en zag op de nok van zien huus ’n ooivaar staon. ’t Zal toch nie waor zien?!zeid tie.. “

Bjent zei tege die knakker dat tie most uitscheie met donderjage

“Wor bleej toch Bjėnt?” ”Ach, de wèkker wier niet wakker”

Bjènt zei:
“Ik krieg gaauw ‘n bruureke”, zei Bjènje tegen de meester. “Hoe dat zo?”, vroeg die. “Now, vörrige wèek gieng mien moeder nor ‘t ziekenhuus en toen krieg ik ‘n zusje en now lig mien vaodèr dur ien”.

Bjènt zei:
Wo’j nog mee ète? Dur zit nog wel ’n vrètsel ien de pan!

Wa za’k zègge, zei de kjèl en hi’j begon te lie-ge.

Da za’k van mien lève nie vegète, zei den veroordeelde, toe den beul um den strop um dee.

Vriendin: Die vrouw wo’k mè lop.

A’j gin geld hè, ku’j ok dors hèmme.

Mientje Bjèns zèg tege zoerekôl: Sleup dur de geuit

Bjent zei:
A’j mar hee goed wit dâ d’n ene paus nie d’n a-ndere is!

Bjent zei:
A’j mette leste àète aon de geng gao, bu’j drek bove.

De dochter van Bjènd zei us ‘n keer tegen ur vriendin: Kiek us of tie kiek! En as ie kiek, nie kie-ke!

Bjent zei:
Ut rège guntere wied ok, zei Bjènd en hi’j liep t’r gin stap harder um.

Bjènd werkte, toe tie nog Bjènje hiette, op den Dries bi’j ‘n bloemisteri’j.
Op ‘n dag wier tie binne geroepe umda de koffie klaor ston.
Hi’j keek us rond, want ter was iets aparts ien de huuskamer.
En ja, hi’j zag ien ’n hoek ‘n tuffeltje mèt ‘n Heilig Hartbeeld d’r op en zei: “Oh, hei’j ‘n ni’jje Sint Jozef gekoch?”.
“Nee jong”, zei de gastvrouw, “Da zie verkeerd”.
Bjènje keek nog us goed en zei toe: “Verrèk ja, ‘t is God eiges!”

Bjent zei:
Zôlang dâ dood gaon ien de mode blief, bu’j ow ’t lève nog lang nie zeker.


Zie ook: ‘Bewaard dialect

-+=
Top